KADINLARIMIZ (270. Bölüm)

Muhterem, Okuyucularım: Kadınlarımız, yazı, dizisinin; 270. Bölümünü, kaldığımız, yerden: Başlayıp, anlatmaya, devam ediyorum. Anadolu, da, İşgalcilerle çarpışan, Türk kadınları; İstanbul’da, İşgalcilerle, dans eden Osmanlı kadınları: Mustafa Kemal, 12 Ağustos 1921 de, cephanenin durumunu; Bizzat, yakından, görmek maksadıyla Polatlı’ya gelmiştir. Babalık Gazetesinde, aynı, gün yayımlanan yazı: Bir, avuç, şekere çağrı başlığını taşımaktadır. Vatandaşlarımız, Kurban bayramı, geldi. Adet, yerini, bulsun diyerek ziyaretçilerimize şeker ikram edeceğiz. Rica, ederim, biraz düşünelim. Biz, misafirlerimize, şeker ikram etsek de olur. Şeker, ikram, etmesek de olur. Şekere, vereceğimiz para, karın doyurma gibi; Bir, fayda, sağlamayacağı gibi kısa süre için ağzımıza tat verecektir. Madem, öyle, gelin bunu böyle yapmayalım. Evimize, bir, kaç kilo şeker alacaksak? Bunun, tamamının, bedelini yahut yarısının bedelini: Hilâli Ahmere, verelim. Hilâli Ahmer, bu, paralarla gazilerimize; Vatan, için, canını feda eden aslanlarımıza: Şehitlerimizin, ailelerine, yardım edelim. Bir, avuç, şeker iki yaralıya sargı olur. Anadolu’nun, çeşitli, bölgelerinde kurulmuş olan; Tekâlifi Milliye Kurulları, halkın, verdiği giyim eşyaları ve el konulan: Malların, taşıtların, miktarlarını; Ankara’ya, Başkomutanlık Karargâhında, Cephedeki Birliklerin: İhtiyaçlarına, göre, toplananların nerelere; Gönderileceğinin, kurallarını, bildirmektedir. Tekâlifi Milliye’nin, 5 Sayılı, emriyle: Ordu ihtiyaçları, için, alınan taşıt araçları dışında; Halkın, elinde, kalan taşıt araçlarıyla: 100 Kilometrelik, bir, uzaklığa kadar ayda bir kere olmak üzere; Parasız, nakliyat, yapılacaktır. Tekâfili Milliye, uygulamalarında, deniz ve demir yollarından çok: Anadolu’dan, Ankara’ya, doğru uzanan kara yollarından yararlanılır. Antep’ten, Diyarbakır’dan, Erzurum’dan, Sivas’tan, Samsun’dan, Sinop’tan, İnebolu’dan, Ulukışla’dan; Ereğli’den, Konya’dan, Cihanbeyli’den, Antalya’dan, İzmit’ten, Değirmendere’den, Akçakoca’dan: Ankara’ya, uzanan, yollarda; Deve kolları, katır kolları, kağnı kolları: Silah, cephane, yiyecek, taşırlar. Bu, kolların, inanç yolculuklarının tanıklarından biri; Cevdet KERİM’DİR, Bize, tahsis edilen mıntıka: 300 Kağnı arabası, tespit, ettik. Bunları, muharebe, esnasında derhal tanzim edebilmek için; Bir, çağrı, yaptık. Tebliğimizden, 24 saat, sonra 250 kağnı geldi. Kolları, tespit, ettik. Başlarına, nefer, küçük zabit tayin edilerek tanzim ettik. Bazıları, öküzleri, olmadığından kağnılara ineklerini koşmuştu. Kağnıları, getirenlerin, bazıları çocuktu veya ihtiyardı. Çoğunluğu, genç ve orta yaşlı kadınlardı. Alayunt düzlüğünde, içtima, eden bunlar ve muhabbetiyle: Uzun, süre, övendireleri ellerinde sevgili öküzlerinin başında duran; Bu, kadınlara, erkeklerinin niçin gelmediğini sorduk? Bu, zahmetli, işte çok yorulacaklarını hatta tahammül edemeyip: Bizi, de, zarara sokacaklarını söyledik. Bu, muhterem, analar ve hemşireler şu cevabı verdiler. Erkeklerimiz, hizmetteler, emrinize bizler geldik. Böyle, bir, günde bize bu kadarcık iş düşmesin mi dediler? Tek, yurdumuz, kurtulsun bizler yorulalım ve ölelim. Ali Fuat CEBESOY’UN, anlatımı, dondurucu bir soğuk vardı. Kağnısının, başında, duran ihtiyar bir nineye yaklaşıp sormuştum? Nine, üşümüyor, musun? Nine, şu, cevabı verdi! Hayır, oğul, üşümüyorum! Düşman, topraklarımıza, bastığı günden beri içim yanıyor. Diye, Nine’nin, anlatışı bu zorlu yolun yolcularının inancını yansıtıyor. CEPHEDE BİR KADIN ONBAŞI: Halide EDİP Hanımefendi, cepheye, katılma isteğinin kabul edildiğini; 18 Ağustos 1921, tarihli, bir telgrafla öğrenir. Halide EDİP Hanımefendi, Hazretlerine, ivedidir! Garp Cephesi Ordu Safları Arasında: Vatanımızın, müdafaasına, fiilen iştirak için; Şiddetli, istek, vuku bulan müracaatını vatanperveraneleri: Orduca, memnuniyetle, telâkki olundu. Hizmet-i Fiilîyye-i Askeriye ’ye, kabul ve Garp Cephesine, Memur edildiğinizi tebliğ ederim. İlk, vasıtayla, Cephe Karargâhına müracaat ve oradan görevinizi öğrenmeniz rica olunur. Başkomutan Mustafa Kemal! Tarih, 22 Ağustos 1921. İsmet Paşa, Cephede ’ki, Grup ve Tümen Komutanlarıyla konuşmakta; Son, durumu, gözden geçirmektedir. Yusuf İzzet Paşayla, konuşurken, telefonu: Mustafa Kemal’e, uzatır. Telefonu, alan, Mustafa Kemal karşısındakiyle konuşmaya başlar. Yusuf İzzet Paşa, sormaktadır? Gizli, emirlerinizi, bildirmediniz. Yani, geri, çekilme durumunda yönümüz neresidir? Öğrenmek, istiyorum? Mustafa Kemal’in, cevabı, sonradan üzüleceği kadar sert olur. Mustafa Kemal, Paşa! Paşa! Gizli, emrim, senin kemiklerinin orada gömülmesidir. Sakarya’daki, Türk savunma, mevzilerinin önüne gelmiş olan; Yunan Ordu’suna, Komutan Papoulas’ın, genel saldırı emrini verdiği o gün; Kastamonu, Nasrullah alanı, hınca hınç insanla doludur. Miralay Osman Bey,

Nazife Hanımın, verdiği dilekçeyi okumaktadır. Anavatanımıza, bütün, mevcudiyetiyle İstiklali Milliyemizi mahvetmek hülyasıyla: Hücum, eden, düşmanın namussuz ve pek kirli ayaklarını; Mukaddes, topraklarımız, üzerinde görmeyi arzu etmeyen kadınlar: Vatanın, kurtuluşu, için cephelerde gazanferane çarpışan; Erkek, kardeşlerimle, beraber kutsal vatan görevinde benim de bulunmam hususunda: Fedai, olarak, cepheye harekete hazır olduğumdan; Yüksek, müsaade, verilmesi! Tosya’nın, İlyas bey, Mahallesinden: Kara Mehmet, oğlu, Mustafa Kerimesi Nazife! Devam Edecek. Mehmet ŞİMŞEK. Art. Yazar.